Ontmoet de verkoper: La Vie Divine
Geborduurde of gegraveerde gepersonaliseerde, duurzame creaties, dat is waar La Vie Divine voor staat. Het ondernemersverhaal van Jozefien Van Genechten begon niet in een winkel, en zelfs niet met borduren of graveren. Het begon op de festivalweide, met zelfgemaakte kleding en een flinke dosis creativiteit. In dit interview vertelt ze hoe haar zaak groeide, veranderde en hoe ze uiteindelijk tot de kern van haar vakmanschap kwam.
Het is een heel proces geweest om te staan waar Jozefien nu staat met La Vie Divine. “In het begin stond ik voornamelijk op festivals met mijn zelfgemaakte kleding”, vertelt ze. “Dat heb ik mezelf aangeleerd, hoewel ik geen achtergrond heb in mode of dergelijke.”
“Van thuis uit werd toch eerder verwacht dat ik ASO zou volgen, bij voorkeur Latijn-Wetenschappen, en daarna een universitaire studie. Ik koos Godsdienstwetenschappen & Vergelijkende religiestudie in het hoger, gewoon uit interesse. Hoewel dat heel boeiend was, vond ik het toen wel jammer dat een artistieke opleiding minder een optie was.”
“Achteraf gezien had een technische richting waarschijnlijk beter bij me gepast, maar op dat moment had ik weinig inzicht in die mogelijkheden en ook geen voorbeelden van wat dat zou kunnen inhouden. Mijn technische aanleg ontdekte ik later zelf, onder andere door naaien te leren via boeken, YouTube en het ontleden van kledingstukken. Die passie voor ambacht en creatie komt nu samen in La Vie Divine – een naam met een subtiele knipoog naar mijn studieachtergrond.”
Poen pakken op festivals
De festivals waren de ideale opstap voor Jozefien. “Ik kende veel organisatoren, dus had het voordeel dat ik vaak gratis standhouder mocht zijn, en meestal ook met exclusiviteit, in ruil voor hulp bij de opbouw of het geluid. Dat waren goeie jaren. Je kon toen een festivalweekend doen en met zo’n gangsterrol aan cash naar huis gaan.” (lacht)
“Ik verkocht er mijn handgemaakte kleren en fantasiejuwelen, de typische festivalspullen, maar de kleren staken na een tijd toch wat tegen. Het was veel gesleur en er sneuvelde altijd wel iets – een zatlap die zijn bier over je spullen gooit, dat soort dingen. Kleding maken is ook een heel tijdrovend en repetitief proces.”
“Op de festivals zag ik hoe andere standhouders het aanpakten. Ze kochten kant-en-klare truien aan waar ze met flexdruk motiefjes in neonkleurtjes opzetten bijvoorbeeld. Dan besef je Die vragen ook 50 euro voor een sweater, maar dat is wel veel sneller verdiend. Zo ben ik beginnen nadenken hoe het voor mij ook makkelijker kon en ben ik bij borduren uitgekomen.”
De stap naar een eigen winkel
Jozefien verkocht haar spullen al langer in de Borzestraat 20 in Mechelen. Voordat The Box er zat, van 2011 tot 2015, kochten de vorige winkeliers haar kleren in. Bij The Box was ze natuurlijk een vaste verkoper. En na The Box trok ze zelf in het pand. “Door een samenloop van omstandigheden heb ik in 2015 de sprong gewaagd naar mijn eigen winkel. De Borzestraat 20 was met z’n huur van zo’n 570 euro interessant genoeg om het te riskeren.”
“Ik ben erin getrokken met gepersonaliseerde geborduurde cadeaus, maar al snel vroegen klanten om meer. Kan je niet snel een t-shirt bedrukken? Kan je een foto op een koffietas zetten? Zo moeilijk is dat allemaal niet, dus ja… Na een tijd zat ik met zoveel materiaal dat het niet meer paste in nummer 20. Dan ben ik verhuisd naar Borzestraat 38.”
“Daar werd ik dan overspoeld met vragen van hobbyisten Verkoop jij die folie ook los? Wil je die zakjes niet blank verkopen? Wil je geen t-shirts voor mij bestellen? Dus dan ben ik ook maar hobbymateriaal beginnen verkopen. Voor ik het wist, was ik constant bezig met uitbreiden.”
Met de groei kwamen ook de uitdagingen. “Op den duur was het aan de lopende band folies afsnijden en blanke artikelen klaarzetten voor anderen. Maar daar lag mijn passie natuurlijk niet. Een hobbywinkel hebben was niet wat ik in gedachten had. En mijn klanten die kwamen voor iets gepersonaliseerd waren ook niet gediend met de wachttijden door de hobbyisten die niet konden kiezen welke kleur folie ze wilden hebben. Toen dacht ik voor het eerst Wat sta ik hier nu eigenlijk te doen?”
Gered door de pandemie
“Covid en de lockdowns, dat was eigenlijk de gezelligste periode ooit voor mij.” (lacht) “Mensen mochten niet meer komen winkelen, dus ik had geen verplichtingen meer om de winkel of etalage in te richten of te onderhouden. Ik kon gewoon mijn eigen ding doen. Dankzij de lockdowns hebben mensen online leren bestellen. Mijn webshop draaide dus heel goed en de bestellingen bleven komen. Ik ging naar mijn winkel om die bestellingen te maken, en op de helft van de tijd had ik het dubbel verdiend.”
“Hierdoor besefte ik dat dat is wat ik wilde doen, en ik had toen al het idee dat ik beter naar een industriële unit zou verhuizen. En toch ben ik eerst nog naar een ander winkelpand verhuisd, in Bonheiden. Na zes jaar in de Mechelse binnenstad stuitte ik op een pand met een goede bereikbaarheid, eigen parkeerplaatsen en dergelijke net buiten Mechelen. Vermits toegankelijkheid een van de grote pijnpunten was en het anderzijds ook een heel mooi en ruim pand was, ging ik vrij gemakkelijk mee in de geluiden van de omgeving dat dit pand ideaal zou zijn. Maar ook in deze nieuwe, nog grotere en mooiere winkel, werd ik geleefd door de klanten en de openingsuren.”
“Toen ik het nieuws kreeg dat ik toch wel wat rekening moet houden met mijn gezondheid dacht ik weer Wat sta ik hier nu eigenlijk te doen? Je hangt vast aan je openingsuren, en terwijl kan je niet deftig doorwerken. Je betaalt je blauw aan huur en kosten -2000 euro in mijn geval- en als je die omzet gedraaid hebt, heb je nog niks verdiend voor jezelf.”
“Ik was ook ooit heel actief in ruitersport met lesgeven en meerdere eigen paarden. Ik had ook nog steeds een paard, maar moest vaststellen dat ik ook daar eigenlijk totaal geen tijd meer voor had al heel die periode. Ik besloot toen radicaal om te stoppen met de winkel en mee op zoek te gaan naar een andere huurder. Ik leerde in die periode ook mijn vriend kennen en na een overgangsperiode om alles geregeld te krijgen, besloten we al snel om op zoek te gaan naar een huis met atelier aan.”
“Dat huis hebben we intussen bijna twee jaar, in Wiekevorst, en zo is La Vie Divine een webshop met ruim atelier geworden. Zo kunnen we mensen sneller bedienen en zijn we ook voorzien op grotere opdrachten. En tegelijk is er nu wèl tijd voor onze eigen paarden en andere hobby’s.
Een wijze les
“Ik heb dus een omweg van negen jaar gemaakt om te staan waar ik nu sta. Dus ik heb een tip die ik graag meegeef aan starters: luister naar jezelf en laat je niet “adviseren” door iedereen rondom jou. Luister naar wat je eigen lichaam aangeeft. Als je zucht en koppijn krijgt bij de gedachte om iets te doen, en iets als een verplichting aanvoelt, dan gaat dat niet je ding zijn.”
“Durf ook nee zeggen. Zoek altijd een reden waarom je iets doet. Als die reden geld is, denk er dan nog eens over na. Ja, ondernemen in België is niet simpel en ook al heb je de centen nodig, het komt je vaak duurder te staan uiteindelijk door alles te willen aanbieden, waaronder dingen die niet bij je passen. Je moet niet àlle klanten hebben, er zijn mensen genoeg die kunnen kopen.”
La vie en rose
Voor Jozefien ziet de toekomst er rooskleurig uit, met de focus op maatwerk en samenwerkingen. “Ik besefte dat ik het liefst op maat werk en niet gebonden wil zijn aan seizoensproducten. Ik heb gekozen om mij te focussen op geborduurde of gegraveerde gepersonaliseerde producten van de hoogste kwaliteit. Ik doe bewust geen goedkoop drukwerk meer, dat materiaal heb ik trouwens toch niet meer liggen. Ik werk veel voor de paardensport en daar moet je niet afkomen met een foliebedrukking die na een paar wasbeurten loskomt.”
“Je moet als ondernemer dus weten waarvoor je staat, en in mijn geval betekent dat niet per se zeggen Wij maken alleen dingen voor paarden. Als iemand met een hond een kwalitatieve, gepersonaliseerde hondenhalsband wilt, dan gaat dat natuurlijk ook, da’s hetzelfde materiaal.”
“Maar stilaan ben ik wel aan het afbouwen en bijvoorbeeld de kant-en-klare spullen eruit aan het halen. In de toekomst ga ik alleen nog maatwerk aanbieden, zowel in kleine oplages voor particulieren als grotere oplages voor bedrijven of organisaties. Zo kan ik mij focussen op de technische expertise om steeds een zo mooi en duurzaam mogelijk product te leveren.”
La Vie Divine online:
